User Tools

Site Tools


naar_mwanza

Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

Link to this comparison view

Both sides previous revision Previous revision
naar_mwanza [2021/03/07 14:31]
hendriksjan
naar_mwanza [2021/03/07 14:54] (current)
hendriksjan
Line 16: Line 16:
 ´Middags lopen we naar het centrum, naar de fontein met de nijlbaars waar blijkbaar veel welvaart aan is te danken. Verder vallen de door erosie afgesleten rotsen op, enorme afgeronde blokken die gestapeld lijken (op de reis naar Dodoma, 800 km verder, valt op dat deze rotsformaties veelvuldig in het landschap terugkomen. Naar blijkt komen deze formaties tot ver in Zimbabwe voor). De bekendste in Mwanza ligt naast de haven en heet de ´Bismark Rock´, een duidelijke herinnering aan de Duitse bezetting. Op de terugweg naar het hotel lopen we door de nieuwe shopping Mall. Vele winkels moeten nog worden bezet en de Mall had ook in Europa kunnen staan. Plaatselijk is men er duidelijk trots op, want men heeft er het tegenover ons vaak over. Verder staan de Miss Tanzania verkiezingen voor het komende weekend geprogrammeerd, wat ruim wordt uitgemeten, maar wat wij niet zullen meemaken. Voor ons opmerkelijk aan de Mall is dat bij elke ingang bordjes staan waarop staat aangegeven dat niqab en Boerka verboden zijn. ´s Avonds eten we in het hotel en we gaan vroeg slapen. ´Middags lopen we naar het centrum, naar de fontein met de nijlbaars waar blijkbaar veel welvaart aan is te danken. Verder vallen de door erosie afgesleten rotsen op, enorme afgeronde blokken die gestapeld lijken (op de reis naar Dodoma, 800 km verder, valt op dat deze rotsformaties veelvuldig in het landschap terugkomen. Naar blijkt komen deze formaties tot ver in Zimbabwe voor). De bekendste in Mwanza ligt naast de haven en heet de ´Bismark Rock´, een duidelijke herinnering aan de Duitse bezetting. Op de terugweg naar het hotel lopen we door de nieuwe shopping Mall. Vele winkels moeten nog worden bezet en de Mall had ook in Europa kunnen staan. Plaatselijk is men er duidelijk trots op, want men heeft er het tegenover ons vaak over. Verder staan de Miss Tanzania verkiezingen voor het komende weekend geprogrammeerd, wat ruim wordt uitgemeten, maar wat wij niet zullen meemaken. Voor ons opmerkelijk aan de Mall is dat bij elke ingang bordjes staan waarop staat aangegeven dat niqab en Boerka verboden zijn. ´s Avonds eten we in het hotel en we gaan vroeg slapen.
  
-{{:01_bismark_rock_1aa.jpg?400|}}                      {{ :02_bismark_rock_2a.jpg?400|}} +{{:01_bismark_rock_1aa.jpg?400|}}       {{ :02_bismark_rock_2a.jpg?400|}} 
 +   Bismark Rock                                               
  
 De volgende dag proberen we tickets te kopen voor de boottocht naar Bukoba, gelegen aan de noordwestelijke kust van het Victoriameer en dicht bij Oeganda. Op internet stond de mogelijkheid om met de Queen Victoria de reis tijdens de nacht te maken. De Queen Victoria dateert van 1964 is in 2014 gezonken maar geborgen en in 2015 weer in gebruik genomen. Na navraag op verschillende plaatsen blijkt er geen bootverbinding meer met Bukoba te bestaan. Eind 2015 heeft op het Victoriameer een nachtelijk ongeluk plaats gevonden waarbij twee vrouwen en twee kinderen zijn verdronken, voor de gouverneur voldoende reden om nachtelijk vaarverkeer op het Victoriameer te verbieden. Bukoba schrappen we derhalve van onze lijst, want deze plaats is vanuit Mwanza alleen nog per bus of met een klein vliegtuig te bereiken, wat  ons het niet waard is. Als alternatief besluiten we de veerpont naar Ukerewe te nemen, een eiland in het meer  op 50 km van Mwanza. ´sOchtens gaan we heen en in de middag weer terug, een enkele reis duurt ongeveer 4,5 uur.  De volgende dag proberen we tickets te kopen voor de boottocht naar Bukoba, gelegen aan de noordwestelijke kust van het Victoriameer en dicht bij Oeganda. Op internet stond de mogelijkheid om met de Queen Victoria de reis tijdens de nacht te maken. De Queen Victoria dateert van 1964 is in 2014 gezonken maar geborgen en in 2015 weer in gebruik genomen. Na navraag op verschillende plaatsen blijkt er geen bootverbinding meer met Bukoba te bestaan. Eind 2015 heeft op het Victoriameer een nachtelijk ongeluk plaats gevonden waarbij twee vrouwen en twee kinderen zijn verdronken, voor de gouverneur voldoende reden om nachtelijk vaarverkeer op het Victoriameer te verbieden. Bukoba schrappen we derhalve van onze lijst, want deze plaats is vanuit Mwanza alleen nog per bus of met een klein vliegtuig te bereiken, wat  ons het niet waard is. Als alternatief besluiten we de veerpont naar Ukerewe te nemen, een eiland in het meer  op 50 km van Mwanza. ´sOchtens gaan we heen en in de middag weer terug, een enkele reis duurt ongeveer 4,5 uur. 
Line 24: Line 24:
  
 {{:lv_vertrek_schip_aan_kade.jpg?600|}} {{:lv_vertrek_schip_aan_kade.jpg?600|}}
 +Kade met pont naar Ukerewe
  
 Op de pont in de ruimte waar we zitten, waar zo´n 100 personen in kunnen, is veel aan de hand: een bonte verzameling aan verkopers komt langs en elk heeft zijn eigen strategie om de aandacht te krijgen. Telefoonkaarten, snoepgoed, scheerzeep en bijbehoren gerei, tandpasta, speelgoed, Obama pennen, wasmiddel, fruit, uien, zonnebrillen, handy hoesjes en geneesmiddelen met wonderbaarlijke werking. Daartussendoor de bediening met eten (rijst en schoongemaakt fruit en drinken: water, bier en cola). Enkele verkopers weten ons als blanken in hun verkooppraatje te betrekken, want er wordt veel op ons gewezen en gelachen. We lachen mee als de spreekwoordelijke boer met kiespijn. Uiteindelijk gaan we maar naar buiten om naar de omgeving te kijken en in de verte is de kustlijn van Ukerewe te ontwaren. Na een klein uur leggen we aan en lopen we een stoffige over op. Het duurt anderhalf uur voordat de pont terugvaart, in tussentijd wordt uit- en opgeladen. Op het terrasje  waar we ons met water en cola hebben genesteld trekt een stoet van (vracht)auto´s, karren, fietsen en mensen voorbij. Vanaf het strand gaat een smalle weg met kuilen omhoog, de levensader die de vele nederzettingen op het eiland met Mwanza verbindt. We lopen de weg 100 meter omhoog en zien weinig verandering in de omgeving zodat we terugkeren en tickets voor de terugweg proberen te krijgen. We vragen dezelfde plaatsen als op de terugweg en krijgen deze tot onze verrassing. De reis terug verloopt ongeveer hetzelfde als op de heenreis. Prettig is dat we naast een oudere eilandbewoner zitten die perfect Engels spreekt. Hij vertelt ons dat in de jaren 60 de waterspiegel van het meer is gestegen waardoor Ukerewe los is gekomen van het vaste land. De wilde dieren die toentertijd volop aanwezig waren, Ukerewe zat in de uitloop van de Serengetti,  zijn allemaal gejaagd. Er is niets meer over. Op een ander eiland 200 kilometer westelijker zijn juist alle wilde dieren nog aanwezig in wat nu een reservaat is (het hele eiland is een reservaat). Verder is het Victoriameer 30 tot 60 meter diep en zijn er verschillende zeldzame populaties cicliden waaronder vele soorten Tilapia. Blijkbaar hebben deze de vraatzucht van de uitheemse nijlbaars weten te ontlopen, dit tegen eerdere berichten in waarin het uitzetten van de nijlbaars in het Victoriameer als enorme catastrofe voor de oorspronkelijke visstand werd betiteld. Na te hebben bedankt voor het plezierige gesprek gaan we naar de reling en staan daar de rest van onze overtocht uit. Tegen de schemering komen we aan en lopen we terug naar ons hotel, waar inmiddels een bruiloft is begonnen. Op de pont in de ruimte waar we zitten, waar zo´n 100 personen in kunnen, is veel aan de hand: een bonte verzameling aan verkopers komt langs en elk heeft zijn eigen strategie om de aandacht te krijgen. Telefoonkaarten, snoepgoed, scheerzeep en bijbehoren gerei, tandpasta, speelgoed, Obama pennen, wasmiddel, fruit, uien, zonnebrillen, handy hoesjes en geneesmiddelen met wonderbaarlijke werking. Daartussendoor de bediening met eten (rijst en schoongemaakt fruit en drinken: water, bier en cola). Enkele verkopers weten ons als blanken in hun verkooppraatje te betrekken, want er wordt veel op ons gewezen en gelachen. We lachen mee als de spreekwoordelijke boer met kiespijn. Uiteindelijk gaan we maar naar buiten om naar de omgeving te kijken en in de verte is de kustlijn van Ukerewe te ontwaren. Na een klein uur leggen we aan en lopen we een stoffige over op. Het duurt anderhalf uur voordat de pont terugvaart, in tussentijd wordt uit- en opgeladen. Op het terrasje  waar we ons met water en cola hebben genesteld trekt een stoet van (vracht)auto´s, karren, fietsen en mensen voorbij. Vanaf het strand gaat een smalle weg met kuilen omhoog, de levensader die de vele nederzettingen op het eiland met Mwanza verbindt. We lopen de weg 100 meter omhoog en zien weinig verandering in de omgeving zodat we terugkeren en tickets voor de terugweg proberen te krijgen. We vragen dezelfde plaatsen als op de terugweg en krijgen deze tot onze verrassing. De reis terug verloopt ongeveer hetzelfde als op de heenreis. Prettig is dat we naast een oudere eilandbewoner zitten die perfect Engels spreekt. Hij vertelt ons dat in de jaren 60 de waterspiegel van het meer is gestegen waardoor Ukerewe los is gekomen van het vaste land. De wilde dieren die toentertijd volop aanwezig waren, Ukerewe zat in de uitloop van de Serengetti,  zijn allemaal gejaagd. Er is niets meer over. Op een ander eiland 200 kilometer westelijker zijn juist alle wilde dieren nog aanwezig in wat nu een reservaat is (het hele eiland is een reservaat). Verder is het Victoriameer 30 tot 60 meter diep en zijn er verschillende zeldzame populaties cicliden waaronder vele soorten Tilapia. Blijkbaar hebben deze de vraatzucht van de uitheemse nijlbaars weten te ontlopen, dit tegen eerdere berichten in waarin het uitzetten van de nijlbaars in het Victoriameer als enorme catastrofe voor de oorspronkelijke visstand werd betiteld. Na te hebben bedankt voor het plezierige gesprek gaan we naar de reling en staan daar de rest van onze overtocht uit. Tegen de schemering komen we aan en lopen we terug naar ons hotel, waar inmiddels een bruiloft is begonnen.
  
-{{:lv_aankomst_2.jpg?400|}}                            {{ :lv_huizen_tegen_de_heuvels_mw.jpg?400|}} +{{:lv_aankomst_2.jpg?400|}} {{ :lv_huizen_tegen_de_heuvels_mw.jpg?400|}} 
- +Aaankomst op Ukerewe         Huizen tegen huevels Mwanza vanaf meer 
-{{:lv_onderweg_1b.jpg?400|}}                           {{ :lv_terugreis_5.jpg?400|}} +                
 +{{:lv_onderweg_1b.jpg?400|}} {{ :lv_terugreis_5.jpg?400|}} 
 +Midden op het meer             Terugreis met uitzicht op Mwanza
  
 Het is een islamitische bruiloft, de mannen en vrouwen vieren gescheiden. Ook hier wordt bij het nieuwe echtpaar  de cadeaus in de vorm van geld opgespeld. Er wordt eten uitgedeeld en veel cola gedronken, alcohol wordt niet geschonken. De muziek gaat gaandeweg naar de hoogste stand, er is geen life muziek, maar stopt abrupt om middernacht, waarna iedereen gedwee naar huis gaat.  Het is een islamitische bruiloft, de mannen en vrouwen vieren gescheiden. Ook hier wordt bij het nieuwe echtpaar  de cadeaus in de vorm van geld opgespeld. Er wordt eten uitgedeeld en veel cola gedronken, alcohol wordt niet geschonken. De muziek gaat gaandeweg naar de hoogste stand, er is geen life muziek, maar stopt abrupt om middernacht, waarna iedereen gedwee naar huis gaat. 
  
 De volgende dag staan we om 7.00 uur op en gaan naar het ontbijt waar we mogen kiezen tussen meelballen, spaghetti en brood. We kiezen voor het brood en krijgen er een roerei bij. We eten alles netjes op maar onze medehotelgasten laten veel liggen. Na het ontbijt gaan we op zoek naar de winkel waar de bus tickets naar Dodoma worden verkocht. Volgens de lonely planet is deze in een zijstraat naast de markt. Ondanks dat Mwanza de tweede stad van Tanzania is, is het centrum en de markt beloopbaar. Rond de meren in Tanzania wonen zo´n 20 miljoen mensen die hoofdzakelijk van de visvangst leven (daarbij leven de vissen weer van de wolken insecten die uiteindelijk in het water belanden).  De volgende dag staan we om 7.00 uur op en gaan naar het ontbijt waar we mogen kiezen tussen meelballen, spaghetti en brood. We kiezen voor het brood en krijgen er een roerei bij. We eten alles netjes op maar onze medehotelgasten laten veel liggen. Na het ontbijt gaan we op zoek naar de winkel waar de bus tickets naar Dodoma worden verkocht. Volgens de lonely planet is deze in een zijstraat naast de markt. Ondanks dat Mwanza de tweede stad van Tanzania is, is het centrum en de markt beloopbaar. Rond de meren in Tanzania wonen zo´n 20 miljoen mensen die hoofdzakelijk van de visvangst leven (daarbij leven de vissen weer van de wolken insecten die uiteindelijk in het water belanden). 
-{{:markt_01.jpg?400|}} {{:markt_02.jpg?400|}}                                            
  
 +{{:markt_01.jpg?400|}} {{:markt_02.jpg?400|}}                                           
 +Markt
 {{:markt_09.jpg?400|}}{{ :markt_04.jpg?400|}} {{:markt_09.jpg?400|}}{{ :markt_04.jpg?400|}}
  
Line 44: Line 46:
  
 {{:maraboes_aa.jpg?400 |}} {{:maraboes_aa.jpg?400 |}}
 +Maraboes
  
 De mensen zijn er divers, veel verschillende volken wonen naast en door elkaar. De vrouwen tonen zich zelfbewust en zien er verzorgd uit. Veel handel wordt op het hoofd vervoerd, niet zelden een gewicht van zo´n 40 kilo.  Men is vriendelijk en behulpzaam en dringt zich niet op. Als westerling kan je er redelijk vrij rondlopen. De mensen zijn er divers, veel verschillende volken wonen naast en door elkaar. De vrouwen tonen zich zelfbewust en zien er verzorgd uit. Veel handel wordt op het hoofd vervoerd, niet zelden een gewicht van zo´n 40 kilo.  Men is vriendelijk en behulpzaam en dringt zich niet op. Als westerling kan je er redelijk vrij rondlopen.
Line 59: Line 62:
  
 {{:dd_1.jpg?400|}}  {{ :dd_2.jpg?400|}}   {{:dd_1.jpg?400|}}  {{ :dd_2.jpg?400|}}  
 +Landschap
 {{ :dd_4.jpg?400|}}  {{ :dd_5a.jpg?400|}} {{ :dd_4.jpg?400|}}  {{ :dd_5a.jpg?400|}}
  
 {{:dd_8.jpg?400|}}  {{ :dd_9a.jpg?400|}} {{:dd_8.jpg?400|}}  {{ :dd_9a.jpg?400|}}
 +
 +{{ :mwanza_naar_d_uitzicht_op_d.jpg?600 |}}
 +Uitzicht op Dodoma
 +
  
 Rond 16.00 uur komen we aan in Dodoma en gaan met een badjadsie (Tuk tuk) naar hotel ´dear mama´ waar we voor 3 nachten hebben gereserveerd. Dear mama zit in een oud koloniaal gebouw met dito inrichting. Er is een goede airco, ofschoon deze niet nodig is omdat de temperatuur er aangenamer is (Dodoma ligt op 1100 meter hoogte). Rondom Dodoma kleine heuvels met nog steeds de gladde ronde rotsen. Rond 16.00 uur komen we aan in Dodoma en gaan met een badjadsie (Tuk tuk) naar hotel ´dear mama´ waar we voor 3 nachten hebben gereserveerd. Dear mama zit in een oud koloniaal gebouw met dito inrichting. Er is een goede airco, ofschoon deze niet nodig is omdat de temperatuur er aangenamer is (Dodoma ligt op 1100 meter hoogte). Rondom Dodoma kleine heuvels met nog steeds de gladde ronde rotsen.
naar_mwanza.txt · Last modified: 2021/03/07 14:54 by hendriksjan