This shows you the differences between two versions of the page.
Both sides previous revision Previous revision Next revision | Previous revision | ||
mbembeya:kratermeer [2021/02/10 17:06] hendriksjan |
mbembeya:kratermeer [2021/03/03 14:24] (current) hendriksjan |
||
---|---|---|---|
Line 31: | Line 31: | ||
Tijdens de laatste 5 kilometer vertelt Jeddah dat hier op aandrang van een ontwikkelingshulporganisatie de traditionele avocadobomen zijn gekapt en zijn vervangen door laagstam avocado’s. Dat zou meer opleveren en minder werk kosten. Het is geen succes geworden want de avocado’s bleken minder lekker als de traditionele en konden niet worden verkocht. Omdat de originele bomen gekapt zijn betekende dit geen inkomsten meer voor de boeren en zij moesten maar zien hoe zij overleefden. Domme hulp waarmee het tegendeel is bereikt van wat is beoogd! Helaas is dit niet het enige voorbeeld. Na deze domper zijn we terug bij de uitstapplaats en houden we de eerste Dalah Dalah aan die langs komt. Met deze rijden we terug naar Mbeya. Onderweg zien we op de velden mannen en vrouwen die samen hun veldjes met de hak bewerken. Vrouwen die mais malen en het meel in de zon drogen. Verder worden veel lokale producten langs de weg aangebonden: | Tijdens de laatste 5 kilometer vertelt Jeddah dat hier op aandrang van een ontwikkelingshulporganisatie de traditionele avocadobomen zijn gekapt en zijn vervangen door laagstam avocado’s. Dat zou meer opleveren en minder werk kosten. Het is geen succes geworden want de avocado’s bleken minder lekker als de traditionele en konden niet worden verkocht. Omdat de originele bomen gekapt zijn betekende dit geen inkomsten meer voor de boeren en zij moesten maar zien hoe zij overleefden. Domme hulp waarmee het tegendeel is bereikt van wat is beoogd! Helaas is dit niet het enige voorbeeld. Na deze domper zijn we terug bij de uitstapplaats en houden we de eerste Dalah Dalah aan die langs komt. Met deze rijden we terug naar Mbeya. Onderweg zien we op de velden mannen en vrouwen die samen hun veldjes met de hak bewerken. Vrouwen die mais malen en het meel in de zon drogen. Verder worden veel lokale producten langs de weg aangebonden: | ||
+ | | ||
+ | Yeddah, onze gids, is een verhaal op zich. Hij komt uit een dorpje in de omgeving van Tanga (ligt aan de kust zo’n 200 kilometer boven Dar) en is met zijn broer na omzwervingen in Mbeya terecht gekomen. Volgens hem lijkt de omgeving van Mbeya op die van Tanga, alleen is het er minder heet. Zijn ouders wonen nog in zijn geboortedorp. In het algemeen is er veel migratie binnen Tanzania en dan met name naar de grotere steden en tussen steden onderling. In Dar en Mbeya nauwelijks mensen ontmoet die daarvandaan afkomstig waren (behalve natuurlijk de aan de grond gebonden boeren). | ||
+ | {{: | ||
+ | {{ : | ||
- | | ||
- | Yeddah, onze gids, is een verhaal op zich. Hij komt uit een dorpje in de omgeving van Tanga (ligt aan de kust zo’n 200 kilometer boven Dar) en is met zijn broer na omzwervingen in Mbeya terecht gekomen. Volgens hem lijkt de omgeving van Mbeya op die van Tanga, alleen is het er minder heet. Zijn ouders wonen nog in zijn geboortedorp. In het algemeen is er veel migratie binnen Tanzania en dan met name naar de grotere steden en tussen steden onderling. In Dar en Mbeya nauwelijks mensen ontmoet die daarvandaan afkomstig waren (behalve natuurlijk de aan de grond gebonden boeren). | ||
Yeddah, komt me voor als een star wars naam, weet veel van de lokale zaken, maar veel minder van de westerse wereld. Hij is verbaasd om te horen dat bij ons de landbouw zo ver is geautomatiseerd dat er nauwelijks meer met de handen wordt gewerkt. In Tanzania doet men vrijwel alles met de hand, het met de hak bewerken van het land tot aan de verwerking tot eindproduct (maismeel en cassavemeel). Tussen de boeren onderling is er nauwelijks samenwerking, | Yeddah, komt me voor als een star wars naam, weet veel van de lokale zaken, maar veel minder van de westerse wereld. Hij is verbaasd om te horen dat bij ons de landbouw zo ver is geautomatiseerd dat er nauwelijks meer met de handen wordt gewerkt. In Tanzania doet men vrijwel alles met de hand, het met de hak bewerken van het land tot aan de verwerking tot eindproduct (maismeel en cassavemeel). Tussen de boeren onderling is er nauwelijks samenwerking, | ||
Line 41: | Line 43: | ||
| | ||
Op de grote markt van Mbeya geweest met onze gids. Veel stoffen bekeken, helaas was er veel van hetzelfde: de waxdoeken met name uit Nigeria en veel waxdoeken uit Java met prints met Aziatische motieven. Stof aan de meter is ook verkrijgbaar maar is vrijwel allemaal synthetisch. De markt doet je beseffen dat hier echt alles zich buiten afspeelt. Alles wordt op straat verhandeld: koelkasten, TV’s, aggregaten, bedden, matrassen, autobanden (ook tweedehands), | Op de grote markt van Mbeya geweest met onze gids. Veel stoffen bekeken, helaas was er veel van hetzelfde: de waxdoeken met name uit Nigeria en veel waxdoeken uit Java met prints met Aziatische motieven. Stof aan de meter is ook verkrijgbaar maar is vrijwel allemaal synthetisch. De markt doet je beseffen dat hier echt alles zich buiten afspeelt. Alles wordt op straat verhandeld: koelkasten, TV’s, aggregaten, bedden, matrassen, autobanden (ook tweedehands), | ||
+ | |||
+ | {{: | ||
+ | |||
+ | {{: | ||
Met Yeddah naar gods bridge geweest, zo’n 50 km van Mbeya. Eerst met lokaal busje, daarna met dalha dalah en de rest met de auto. Aangekomen eerst naar de waterval gelopen, zo’n twee kilometer. We moeten over een terrein waarop een kostschool is gevestigd dat door militairen wordt bewaakt. Gevolg: we moeten ons legitimeren, | Met Yeddah naar gods bridge geweest, zo’n 50 km van Mbeya. Eerst met lokaal busje, daarna met dalha dalah en de rest met de auto. Aangekomen eerst naar de waterval gelopen, zo’n twee kilometer. We moeten over een terrein waarop een kostschool is gevestigd dat door militairen wordt bewaakt. Gevolg: we moeten ons legitimeren, | ||
+ | |||
+ | {{: | ||
+ | |||
+ | {{: | ||
De weg terug naar Mbeya is grotendeels dezelfde als die naar het kratermeer en tegen zessen zijn we weer terug bij het hotel. Onze gids heeft er duidelijk last van dat hij goed is betaald voor zijn diensten en souvenirs. Hij treedt redelijk aangeschoten aan en moet bij de les worden gehouden. Zijn brothers zijn deze dag niet komen opdagen want zijn uitbetaald en willen dat natuurlijk vieren. Onderweg nog wat rastastuf meegekregen, | De weg terug naar Mbeya is grotendeels dezelfde als die naar het kratermeer en tegen zessen zijn we weer terug bij het hotel. Onze gids heeft er duidelijk last van dat hij goed is betaald voor zijn diensten en souvenirs. Hij treedt redelijk aangeschoten aan en moet bij de les worden gehouden. Zijn brothers zijn deze dag niet komen opdagen want zijn uitbetaald en willen dat natuurlijk vieren. Onderweg nog wat rastastuf meegekregen, | ||
Line 48: | Line 58: | ||
De laatste dag gelopen naar het kruis op Mbeya peak. We beginnen met een kop koffie bij een bar met een echte Nescafé koffiemachine. Na lange tijd weer eens een echte cappuccino (ofschoon de eerste werd verprutst door de automatisch meegeleverde suiker). Daarna op weg. Na enig dolen vragen we de weg aan twee lokale dames, zij lopen een fors stuk met ons mee opdat we niet meer zullen verdwalen. Zonder hen zouden we zeker het kruis hebben gemist. We vinden dat hartverwarmend en nadat we ze vragen of we ze wat mogen geven schenken we ze 10.000 sh. Dat is voor hen zeer veel want ze willen zelfs onze voeten kussen, wat natuurlijk veel te ver gaat. Na een mooie foto van hen te hebben gemaakt klimmen we verder. Gestaag komen we hoger en hoger, ondertussen een man passerend die met luide stem allerlei bezweringen uitspreekt en twee vrouwen die met een bundel hout op hun hoofd als gemzen op een zijpaadje naar een dorpje verderop lopen, gevolgd door 6 koeien met elk een eigen bel. Het laatste stuk moeten we goed uitkijken waar we onze voeten zetten want het is zeer stijl. Uiteindelijk komen we bij het kruis vanwaar we een schitterend uitzicht op Mbeya en de omgeving hebben en mooie foto’s maken. De tocht hebben we in anderhalf uur afgelegd en we zitten zo’n 600 meter boven de stad (dus op 2.100 meter). Na een half uur van het uitzicht te hebben genoten zijn we teruggelopen en zijn we na een uur weer bij het hotel, waar we direct een lekkere koude douche nemen en ons met een boek gaan ontspannen. | De laatste dag gelopen naar het kruis op Mbeya peak. We beginnen met een kop koffie bij een bar met een echte Nescafé koffiemachine. Na lange tijd weer eens een echte cappuccino (ofschoon de eerste werd verprutst door de automatisch meegeleverde suiker). Daarna op weg. Na enig dolen vragen we de weg aan twee lokale dames, zij lopen een fors stuk met ons mee opdat we niet meer zullen verdwalen. Zonder hen zouden we zeker het kruis hebben gemist. We vinden dat hartverwarmend en nadat we ze vragen of we ze wat mogen geven schenken we ze 10.000 sh. Dat is voor hen zeer veel want ze willen zelfs onze voeten kussen, wat natuurlijk veel te ver gaat. Na een mooie foto van hen te hebben gemaakt klimmen we verder. Gestaag komen we hoger en hoger, ondertussen een man passerend die met luide stem allerlei bezweringen uitspreekt en twee vrouwen die met een bundel hout op hun hoofd als gemzen op een zijpaadje naar een dorpje verderop lopen, gevolgd door 6 koeien met elk een eigen bel. Het laatste stuk moeten we goed uitkijken waar we onze voeten zetten want het is zeer stijl. Uiteindelijk komen we bij het kruis vanwaar we een schitterend uitzicht op Mbeya en de omgeving hebben en mooie foto’s maken. De tocht hebben we in anderhalf uur afgelegd en we zitten zo’n 600 meter boven de stad (dus op 2.100 meter). Na een half uur van het uitzicht te hebben genoten zijn we teruggelopen en zijn we na een uur weer bij het hotel, waar we direct een lekkere koude douche nemen en ons met een boek gaan ontspannen. | ||
+ | {{: | ||
+ | | ||
+ | |||
+ | {{: | ||
+ | Uitzicht op Mbeya vanaf de peak Paden in de bergen | ||
De volgende dag terug met het vliegtuig naar DAR. We moeten vroeg weg om in te checken en de hotelmanager, | De volgende dag terug met het vliegtuig naar DAR. We moeten vroeg weg om in te checken en de hotelmanager, | ||